Niets van deze website mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van MijnGetuigenis.nl. Deze print is enkel voor persoonlijk gebruik.
Ik ben Martijn, 21 jaar oud en zit momenteel in de afrondingsfase van mijn studie Bedrijfseconomie. Het lezen en opnemen van getuigenissen van anderen in gesprekken, maar ook via deze website heeft me altijd geraakt en ik hoop dat anderen via dit medium ook weer geraakt mogen worden door Zijn grote hand.
“Waarom ik, en waarom niet zij?” is een vraag die soms nog steeds met me speelt, en dan lees ik de getuigenissen hier en merk ik dat ik blijkbaar toch niet de enige ben… Daarom vind ik deze site nuttig, en wil ik graag mijn bijdrage leveren.
Op basisschool leeftijd kwam ik al in aanraking met (jeugd)psychiaters en therapie. Ik bleek een agressiestoornis te hebben waardoor ik mezelf niet kon beheersen. Iets wat erg uitdagend was bij sommige jongetjes, en dat resulteerde in dat ik iemand het ziekenhuis in sloeg en in therapie terecht kwam. De therapie had succes en ik beheers mezelf nu veel en veel beter, maar de psychiater die ik erbij kreeg hielp niet en dat heeft op latere leeftijd nog grote gevolgen gehad.
In mijn pubertijd begon ik te twijfelen aan het geloof. Waarom heeft God de dingen voor ons gedaan heeft die Hij verhaald in de bijbel? Ik kon al helemaal niet verklaren dat Hij van elk mens hield, zelfs als we zo’n rotzooi van de wereld maken. Ik begon te twijfelen aan de kennis die ik over Hem had, want ik begreep de logica van Zijn daden niet.
Toen ik 14 was ging ik op vakantie naar Noorwegen. Er woont familie en daardoor was ik er al meer dan twintig keer geweest. Mijn neef was in ongeveer dezelfde leeftijd als ik en daardoor bouwde ik daar ook een vriendengroep op. Toen wij halverwege Denemarken waren, kregen 2 vrienden in Noorwegen een dodelijk ongeluk. Eén was op slag dood en de ander werd in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Deze laatste was één van de weinige vrienden die ik echt vertrouwde, en waar ik veel mee over mijn bezigheden praatte. Eenmaal aangekomen kreeg ik het nieuws te horen en snelden we naar het ziekenhuis. De 2e vriend overleed een half uur voordat ik het ziekenhuis bereikte…
Wij zijn ervan overtuigd dat God liever heeft dat iemand oprecht is, dan dat hij mooi weer speelt.
Voor mij was de conclusie simpel: Als dít de weg van God was met mensenlevens, dan was dit niet mijn weg. Ik verafschuwde God, wist wel dat Hij bestond maar vond Hem een eikel* als Hij dit wenste te doen met mensen op zo’n jonge leeftijd. Als gevolg van dit denken ging ik mijn heil in andere dingen zoeken en werd zodoende een jeugdig crimineeltje. Ik begon met roken. Toen dat niet meer werkte kwam veel alcohol, “geklooi met meiden” en blowen, met als doel zoveel mogelijk afstand doen van mijn gedachten en afstand van de dingen die ik zo graag weer op een rijtje wou hebben. Niets kon me meer schelen, en ik belandde op den duur weer bij een psychiater die ook niets met mijn verhaal kon.
Mijn leven ging verder. Op school had eigenlijk niemand door dat mijn toestand zo verslechterde. Scherpzinnigheid en droog gedrag maakte dat ik over kwam als een humoristisch en vrolijk in het leven staand persoon. Zo ging het tijden lang “goed” en kon ik mijn niet verwerkte verleden negeren, totdat de volgende gebeurtenis voor de deur stond.
Joke
Ik slaagde, ging naar het HBO en kwam in een nieuwe groep vrienden, waaronder ook meiden waarin ik “mogelijkheden” zag. Onverwacht was dat er nog een relatie uit kwam rollen ook, en zo had ik per november verkering met Joke. Binnen een maand nadat ik verkering met haar kreeg, ging haar vader er vandoor met een andere vrouw. Joke had thuis een “zware” opvoeding gekregen en dit was voor mij wederom een bewijs dat bij slechte gebeurtenissen altijd het woordje “God” betrokken was. Joke’s moeder kwam in een inrichting terecht, waardoor Joke in een pleeggezin terecht kwam. Ze was labiel en kon niet meer op haar ouders terugvallen, waardoor ze dat logischerwijs op mij deed omdat ik “haar vriend” was.
De relatie werkte niet en ging na 3 hectische maanden uit omdat het gevoel er voor mij niet was. Joke bleef echter op mij terugvallen omdat ik haar die eerste 2 maanden ook al had doorgesleept, en ik bleef haar ook bijstaan. Deels menselijke interesse (ik zou bijna psychologie gestudeerd hebben), deels inzicht en vriendschappelijke liefde motiveerde me hierin. Ze was als een zusje voor me, en was op dat moment één van de weinig meiden die een plekje in mijn hart gekregen heeft.
Ondertussen bleef ze professionele hulp weigeren, en achteraf betreur ik het dat ik haar mijn ervaring met deze mensen verteld heb, want ik heb nog steeds het donkere vermoeden dat ze mede hierdoor nooit met die mensen wou (proberen te) praten.
Verder in dat jaar kreeg ik een nieuwe vriendin en was ik voor het eerst van mijn leven echt smoorverliefd (het zogeheten roze wolkje). Lang mocht dit plezier echter niet duren, want voor Joke bleek dit de definitieve klap. Zij had altijd gedacht dat ik wel bij haar terug zou komen en dat ik gewoon tijd nodig had. Deze afknapper is de druppel voor haar geweest, en tussen Kerst en Oud en Nieuw 2005 doet Joke een zelfmoordpoging. Ze kwam in een inrichting terecht, en bij “toeval” bij mij in de buurt. Zodoende heb ik Joke daar nog een paar keer kunnen bezoeken.
Net voor Valentijn ging mijn relatie uit, dit keer niet door mijn toedoen want ik was nog steeds smoorverliefd. Een paar dagen later pleegde Joke zelfmoord door voor een trein te springen. Mijn leventje, voor zover ik het nog kon trekken stortte compleet in. Drie maanden kon ik het volhouden met zware depressies en complete geslotenheid. Hulp weigerde ik, en thuis wist niemand van het voorval van Joke af, omdat ik ontzettend bang was voor het oordeel van mijn ouders (die het tot de dag van vandaag niet weten). Uiteindelijk trok ik het niet meer. Ik zou op 28 april (Joke d’r verjaardag) om 12:52 (haar sterftijd) voor “dezelfde” trein gaan springen.
God greep echter in. Woensdag 26 april ging ik stappen met een stel vrienden, en was onderweg naar huis toen ik Hem ontmoette. Het laatste stuk in de trein zat ik alleen, en er kwam een man tegenover mij zitten. Een zwerver, stinkend en oud, ik verdiepte me nog wat dieper in mijn krant. Hij begon te praten over dingen die alleen God weten kon en kan. Details over mijn verleden die niemand wist. Toen ik hem gedag zei en uitstapte zei hij nog: “Bedenk goed wat je vrijdag gaat doen, mijn zoon”. Woorden die ik nooit meer kan vergeten.
Ik wist niet meer wat ik doen moest. Na er een nacht niet over geslapen te hebben besloot ik een vriend van me te bellen.
Volgens hem moest ik bidden, de bijbel openslaan en lezen, God zou dan de rest doen. Nuchter als ik ben absoluut niet het antwoord dat ik wou. Ten einde raad besloot ik het toch te doen en las Romeinen 14;7-10: 7 Niemand van ons leeft voor zichzelf, en niemand van ons sterft voor zichzelf. 8 Zolang wij leven, leven we voor de Heer; en wanneer wij sterven, sterven we voor de Heer. Dus of we nu leven of sterven, we zijn altijd van de Heer. 9 Want Christus is gestorven en weer tot leven gekomen om te heersen over de doden en de levenden. 10 Wie bent u dat u een oordeel velt over uw broeder of zuster? Wie bent u dat u neerziet op uw broeder of zuster? Wij zullen allen voor Gods rechterstoel komen te staan.
Daar ging mijn weerstand. Het kon niet anders meer, het kon niet anders dan dat hier een “hogere macht” aan het werk was. Uit duizenden teksten komt precies dat wat over dood en (Gods) oordeel gaat naar voren. Ik besloot tot uitstel van mijn planning voor vrijdag, en begon me weer te verdiepen in het Geloof. Langzaam maar zeker keerde Hij terug op mijn pad.
Dat jaar ging ik op een bouwproject waar contact met lokale bevolking ook een plek in kreeg, een Christelijk project. We gingen op een zogenaamd ‘cultuurbezoek’, een bezoek aan een gezin dat daar leeft en woont om zo te ‘ervaren’ hoe zij leven. Het gezin waar ik kwam was straatarm, leed honger en zonder hulp zouden ze geen toekomst meer hebben.
Ik vroeg deze vrouw of zij nooit boos op God was, omdat Hij haar dit aan deed en zoveel moeilijkheden op haar pad gaf. Het enige wat ze deed was mij verbaasd aankijken, en de wedervraag stellen: “Nee, want God is toch goed?” Ik was wederom gebroken.
Cynisch als ik was richting God gaf ik Hem nog steeds de schuld van wat me overkomen was. En dat werd daar even recht gezet door een simpele, straatarme Keniaanse die me daar even de waarheid zei in één simpel zinnetje. God werkte voor de tweede keer door de simpelste en armste mensen in mijn leven, Bijbels gezien zeer herkenbaar. Mijn geloof was er, maar dat veranderde mijn verleden niet.
Mijn houding tegenover meiden was wel veranderd, net voor het project was er één met wie ik wellicht verkering zou krijgen, Angela. Zij ging tegelijk met mij op een ander bouwproject en we besloten het project af te wachten. Ze kwetste me hard door op haar project vreemd te gaan, en ik heb haar daarom na het project vriendelijk afgewezen. We bleven echter vrienden, en in november wou ik haar de herkansing geven. Zo gebeurde het dat we in maart alsnog verkering kregen. Deze relatie duurde 11 maanden en heeft vreselijk veel veranderd in mijn leven. Doordat God haar op mijn weg gebracht heeft leerde ik plaatsen wat ik meegemaakt had, en kon ik het langzaam een plekje gaan geven in mijn hart. Ik leerde meer rust kennen in mijn bestaan, en me binden aan een vrouw. Ik leerde over mezelf praten, en kon de beerput in mijn hart aan een ander mens kwijt. Ik leerde mijn talent van inzicht positief gebruiken, en kon met mensen praten om zodoende hun met hun problemen te helpen. Kortom: Ik vond eindelijk vrede met mezelf!
Maar wederom helaas. Ook deze relatie werd beëindigd. Angela ging weer vreemd, en kon de gevolgen van haar eigen vreemd gaan niet dragen. Daardoor was ik genoodzaakt haar voor het blok te zetten waardoor ze het uitmaakte en viel ik weer terug in een gat.
We begonnen als goede vrienden, en dit keer was ik degene met de illusie dat ze vanzelf wel bij me terug zou komen. Ik raakte zwaar in haar teleur gesteld. Omdat ze zoveel voor me betekende deed ze me des te meer pijn. Ik ging zelfs nog met haar op zo’n bouwproject en werd daar helemaal hard onderuit gehaald. Mijn fallback was weg, en ik vreesde dat de geschiedenis met Joke zich zou gaan herhalen. God was weer ver weg, en ik kon de rust die ik had niet meer terugvinden.
Angela wou na het project gewoon ‘vergeten’ en als vrienden verder gaan maar ik kon dat niet meer aan. Ze had zoveel voor me betekend en het eindigde op zo’n vreselijke manier… Wederom werd ik depressief en speelden de gedachten over zelfmoord, wederom was God voor mij ver weg.
Jij bent zo kostbaar in mijn ogen, zo waardevol, en ik
houd zo veel van je dat ik de mensheid geef
in ruil voor jou, ja alle volken om jou te
behouden. Jesaja 43:4
Hoe ik weer op het rechte pad gekomen ben is ook wonderlijk. De term ‘fake it till you make it’ speelde op, feitenkennis over de bijbel ook en mijn Geloof was wel zo vast dat ik het niet compleet wou en kon laten vallen. Gesprekken met vrienden en doorzettingsvermogen hebben me uiteindelijk terug naar God gebracht. Ik kreeg het gebed hiernaast doorgestuurd, kende hem al maar met de timing van die vriend die hem stuurde barstte ik weer. Langzaam kreeg ik weer rust. Nu met mezelf en zonder partnerhulp, wat voor mezelf alles weer duidelijk op een rijtje zette. Iets wat ik bijna 6 jaar met sommige dingen niet gekund heb.
Soms vraag ik me nog af waarom God juist mij heeft uitgezocht om de naam van Jezus zo letterlijk in mij waar te maken (Jezus = God Redt). Zijn wegen zullen ondoorgrondelijk blijven, en ik zal me erbij neer moeten leggen.
Het geloof kwam me niet aanwaaien: Ik werd duidelijk op feiten gedrukt en heb daarmee de push gehad in de juiste richting, maar uiteindelijk moet je Gods uitgestoken hand wel zelf pakken. (God geeft alle vogels te eten, maar ze moeten er wel voor vliegen.) Ik hoop dat mensen die niet geloven en dit lezen toch mogen besluiten Zijn weg als de ware aan te nemen. Geloven is geen garantie dat het je goed af zal gaan in dit leven, het is echter wel een redmiddel. Jezus is ook voor jou gestorven, en de enige manier om hierin mee te gaan is door hem te accepteren in JOUW leven, Amen!
Omwille van de privacy zijn de namen Martijn, Joke en Angela gefingeerd.
Wauw.
God is onvoorstelbaar.
Ik kan alleen maar AMEN zeggen op jouw verhaal. God was er, is er en zal er altijd zijn, dus ook voor jou en mij. Dank je wel dat je ’t wilde delen.
Aartje.
Beste Martijn, met diepe ontroering heb ik jouw geschiedenis gelezen. En me opnieuw verwonderd, hoeveel herkenbare situaties uit het leven jij beschrijft, die ik tegenkom of kwam. God werkt en spreekt op onbegrijpelijke manieren door onbegrijpelijke situaties en gebeurtenissen heen. Door mensen, tijdstippen, woorden… Ik wenste wel dat heel veel jongeren in jouw getuigenis opmerken, dat God goed is, het leven geen garanties biedt dat er geen tegenslagen komen. En dat, wàt er ook gebeurt of gebeurd is, nooit kan veranderen dat God mensen liefheeft en Zich om hen bekommert. In voorspoed èn in tegenslag wil Hij er ALTIJD voor ons zijn. Het is die simpele waarheid: Hij heeft Zijn liefde voor ons bewezen in Jezus Christus, toen wij nog zondaren waren. Die waarheid waardoor Hij ons blijft liefhebben, no matter wat er ook gebeurt. Vaak ons enige houvast, als alles in ons leven wegvalt. Dank je voor je moed om je getuigenis zo te geven!
Jamaresch
Martijn wat een aangrijpend getuigenis. Moedig van je om dit te delen. Het onderstaande lied kwam in mijn hart toen ik je getuigenis gelezen had, bij deze geef ik het je door:
God wijst mij een weg als ik zelf geen uitkomst zie, langs wegen die geen mens bedenkt maakt Hij mij Zijn wil bekend, Hij geeft elke dag nieuwe Liefde nieuwe Kracht. Als ik mijn hand in Zijn hand leg, wijst Hij mij de Weg.
God houdt van je en Hij houdt je vast, altijd.
Ik heb je getuigenis met tranen in de ogen gelezen.
Wat eerlijk en moedig van je om dit zo op te schrijven om het met ons te delen. God gaat een weg met een ieder van ons en het is aan ons of we willen leven zoals Hij het bedoeld heeft. God heeft jou op een heel speciale manier voor iets vreselijks behoed (zwerver. Jij bent waardevol in Zijn ogen!!
Hou die zorgzame Vader vast, wat er ook in je leven gebeurt.
hoi,
21 jaar en al een heel leven achter de rug!
Ik vond het fijn je verhaal te lezen want dat het leven van chtistenen niet altijd over rozen gaat is waar maar jouw gedetalieerde beschrijving vindt ik knap omdat je zo eerlijk bent.
Dit lees je niet vaak maar we mogen best wel eens met de neus op de feiten gedrukt worden …… deze dinge gebeuren.
God is echter in deze moeilijkhden altijd bij ons zelfs door een stinkende zwerver.
Daar wordt je stil van HOE GROOT IS HIJ!!!
Veel zegen op je pad!
Groetjes, Rita.
Hoi Martijn
Wat een geweldige God hebben we toch he,
Hij laat ons nimmer in de steek
Het zijn wij die bij Hem weggaan
Zijn oog is altijd op ons.
Door Jezus mochten wij Zijn genade ontvangen
Heerlijk man om met Hem te wandelen.Hij zegene jou op jou verdere levenspad.
willie
Zoals de anderen ook al schrijven: dit getuigt van een enorme openheid en eerlijkheid van jouw kant. Die eigenschappen zal God zeker gebruiken om je verder te helpen in je leven met Hem.
Hoe moeilijk is het niet als je ziet hoe een heel goede vriend of vriendin ervoor kiest om het leven te willen beëindigen?! En hoe belangrijk kan het dan niet zijn om juist op die momenten een steunpilaar te hebben en te zijn.
Moge God jou Zijn Weg wijzen, ook als je in de toekomst nog eens geen uitweg ziet…
Hans
Martijn,
Mijn reactie is alleen simpel weg deze regel, een regel van een oud leger des heils lied :
Gods weg is de beste, de beste altijd !
Ook al begrijpen wij niet altijd alles, wat God van ons vraagt, Hij weet het doel waarom jouw leven tot dusver zo is verlopen.
God houdt zielsveel van jouw en heeft een plan met jouw leven, dit zonneklaar uit jouw getuigenis
Ik bid je Zijn bescherming en kracht toe,
God zegene jouw
Bas
Dag mensen,
Hartstikke bedankt voor de super toffe reacties die ik gekregen heb op ‘mijn’ verhaal!
Het doet me echt heel erg goed om de reacties te lezen die hier staan, dank jullie wel! 🙂
Het enige wat ik wou melden… Mensen schrijven hier dat ik zo open verteld heb, en dat is qua feitelijke gebeurtenissen ook zo (gevoel is moeilijker over te brengen en nog persoonlijker)…. maar dat is dus ook de reden dat ik niet mijn echte naam er geplaatst heb, maar mijn doopnaam 😉
Nogmaals; allemaal hartstikke bedankt!
Beste open Martijn,
Dat je hier niet je echte naam, maar je doopnaam gebruikt maakt je verhaal niet minder open en minder persoonlijk. En ook het gevoel komt, vind ik, heel goed naar voren in je verhaal. Waarom – hoe menselijk dat ook is – zou je hier een voorbehoud en/of excuus willen maken voor iets dat er zo openlijk is?
Ik wil je nogmaals op het hart drukken dat God je wil gebruiken in Zijn dienst. En Hij zal dat ook doen zolang jij Hem dat toestaat.
Gods zegen,
Hans
Hallo Martijn,
Fijn om je verhaal te lezen en dat God tot je gesproken door geen zelfmoord te plegen enzo. Graag wil ik je bemoedigen, dus blijf even doorlezen ook al lijkt het niet zo!
Wat deze wereld in moet gaan is dat God goed is en dat God niet heeft gewild dat jou dit allemaal overkwam!
God weet wel alles, maar Hij staat niet alles toe! Alle verkeerde dingen komen van de duivel, hoe gefrustreerd ben je wel niet als je denkt dat God het allemaal heeft toegelaten. We mogen van God de duivel weerstaan en hij zal van ons vluchten, in alle problemen. Wij christenen denken (ik dacht het ook) veel te vaak dat het God is die het toestaat en daarom verzetten we ons niet tegen de satan. We mogen weten dat God het goede met ons voor heeft en ons wapenen tegen satan, maar ook aanvallen tegen satan door hem zinnen uit de Bijbel naar zijn hoofd te slingeren en dan moet hij wijken in de naam van Jezus Christus.
Ik wil je hiermee graag bemoedigen, dat als jij je leven terugkijkt dat het de satan was die al die dingen over je liet komen en dat God door die zwerver en die arme vrouw Zijn liefde liet zien voor jou! Hij sprak niet tot jou door jouw problemen, want dat bracht je juist verder weg bij Hem toch?
Hopelijk gaan we de wereld vertellen over een goede God die ons goede dingen geeft en geen problemen. Er staat in Jakobus: Onderwerpt u dan aan God, maar biedt weerstand aan de satan!
Gods zegen,
Chantal Zuijdervliet
Ik vond ontzettend moedig je verhaal hier te plaatsen, Zijn Goedheid duurt van eeuwigheid tot eeuwigheid. God wil dat wij Zijn wegen en Zijn wil voor ons leven leert kennen. wens je veel Godsrijke zegeningen toe!!!
Ik kan alleen maar Amen zeggen God is goed
fijn edat je het wilde delen
God,s liefdevolle en rijke Zegen …Coby
Hallo Martijn,
Bij het lezen van je getuigenis ging er zoveel door me heen: pijn, verdriet, teleurstelling, tegenslagen en gebrek aan Liefde.
MAAR het allermooiste is dat Onze GOD en VADER ons blijft trekken en zoeken totdat we ons hart voor HEM openen. HIJ weet en ziet alles wat er met onze levens gebeurt doordat wij in zonde leven en verkeerde keuzes blijven maken, MAAR HIJ is genadig en grijpt in op het juiste moment op tijden en door mensen heen die wij niet verwachten.
GOD is goed en HIJ is de ONVERANDERLIJKE!!
Elke dag die HIJ aan ons geeft mogen we HEM danken omdat HIJ ons ook elke dag wil dragen, leiden en troosten.
HIJ heeft ons geen makkelijke reis belooft, maar wel een GOEDE( de HEMEL!!) aankomst.
Blijf volharden, bid elke dag en lees Zijn Woord en HIJ zal je de Weg bekend maken die je op moet gaan.
Al komen er moeilijkheden weet dat wij meer dan overwinnaars zijn, want JEZUS heeft alles! wat de duivel gestolen heeft terug genomen.
GOD is LIEFDE en HIJ houdt zoveel van ons dat HIJ Zijn leven heeft gegeven voor ons!!
Ik dank u HEER voor mijn broeder, wilt U hem beschermen, genezen van elke verwonding in zijn ziel en geest en herstel hem. Geef hem meer en meer van Uw Liefde opdat HIJ UW NAAM zal verheerlijken en geef hem de vrijmoedigheid om te blijven getuigen van UW WONDERBARE LIEFDE!!
Ik bid dat u de juiste vrouw aan zijn zijde zal zetten en dat ze mogen leven tot eer en glorie van UW NAAM.
Wees gezegend, Martijn en laat je licht schijnen.
Bedankt voor je getuigenis; weet je als De HEER ons zo vervult met ZIJN LIEFDE en we ervaren ZIJN GENADE dan willen we niet anders dan eerlijk zijn, wetende dat we niks hoeven te verbergen.
We zijn geschapen om HEM te aanbidden en omdat we van HEM houden willen we alles! vertellen wat HIJ heeft gedaan in ons leven.
Heel veel liefs & GODS ZEGEN!!
Hoi Martijn,
Je verhaal heeft me ontroerd, en het heeft me een nieuwe kijk gegeven hoe het nu zit met liefdes. Het klopt wat je in je gebed zegt, Ik vroeg om liefde…. God gaf me mensen met moeilijkheden om te helpen.
Want alle mensen op deze wereld lijden, ze proberen (net als ik) alles om de pijn te verzachten. God heeft alles in de hand en weet precies wat hij doet. En geeft je een hand zoals je zegt.
Zoals in de bijbel zo vaak wordt geschreven dat alleen God je Heer is en precies weet wat hij doet.
Dat alleen God precies de tijd weet wanneer dit leven eindigt.
En alleen God diegene is die mensen kiest om zijn genade te openbaren zoals bij jou.
Het komt niet doordat je de wetten van God in acht neemt maar gewoon omdat hij jou kiest.
Zo werkt God onze Held.
God zegent jou en bedankt voor je verhaal en eerlijkheid.
groetjes Aloysia
Mooi Martijn! God’s zegen! Vertrouw op Hem, zoals ik lees dat je ook gedaan hebt! No one can snatch you from His hands (Joh 10:29b).
Martijn,
Super man! God laat ons nooit alleen, ook al voelt dat soms wel zo. Hij zal op elk moment in ons leven Zijn reddende, beschermende hand over ons uitstrekken. Ik hoop, zoals iemand hier al eerder zei, dat heel veel mensen die nog niet bekeerd zijn of geloven jouw verhaal onder ogen krijgen. Maar God is een grote God en kan mensen sturen zonder dat ze het zelf doorhebben. Dus laat ik deze opmerking even opnieuw zeggen vanuit Gods machtige positie. Ik hoop dat God veel mensen het op het hart geeft deze tekst te lezen!
Bedankt voor je verhaal en Gods rijke zegen over het leven dat Hij voor jou bewaard heeft!
Groetjes,
Wouter
Wat is onze God tocht goed he halleluja
Echt zo gaaf, getuigenissen lezen!
Heel bijzonder hoe God door werkt!
Ben zelf 22 en ook net half jaar tot geloof gekomen, ook veel meegemaakt oa jarenlang misbruik, maar God is genade en hersteld alle wonden!
Veel zegen in je verdere leven en dat je getuigenis vele mensen zal raken!
Tanya
Hoi Martijn
Wat een prachtig getuigenis! Ik moest denken aan mijn eigen getuigenis dat ik ook door heel veel ervaringen mijn leven ging nadenken dat ik ineens besefte dat ik God toch nodig had hoe hard ik ook dat probeerde te ontkennen.
Zo zie je maar dat God op een wonderlijke manier kan ingrijpen en in mijn leven heeft Hij dat ook gedaan, ik wilde er ook een eind aan maken, daar dacht ik toen ook over maar God hield mij ook tegen!
Ja die tekst is echt waar dat Hij niet wil dat iemand verloren gaat, nee hij wil ons helpen, en deze God van liefde maakt ook af waar Hij aan begonnen is! Dat is het mooie hieraan het gaat verder na de bekering.
Halleja wat een geweldig getuigenis en blijf vooral mensen vertellen wat God gedaan heeft, en dat je veel mensen aan het denken blijft zetten!
Blijf op Zijn weg! Gods zegen!
Dag Martijn,
Een woelige tijd voor jou.
Doch de Vader is stabiel, altijd klaar om jou te dragen.
Zoek eerst Gods Koninkrijk en zijn gerechtigheid in de morgen
vroegte en je zult licht en openbaring ontvangen om een steeds diepere vriendschap met Hem op te bouwen : Zijn bouwproject van de grote Bouwmeester. Halleluja !
Beste Martijn,
Een geweldige getuigenis. Mogen wij jou getuigenis in de Press magazine plaatsen.
Mvg,
Sandra