Niets van deze website mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van MijnGetuigenis.nl. Deze print is enkel voor persoonlijk gebruik.
Ik ben Nathalie Groeneveld, 36 jaar. De Heer heeft in 2002, toen ik 30 jaar was, mijn leven compleet veranderd. Hij heeft mij genezen en bevrijd en later ook nog eens een paar wonderen gedaan in mijn leven.
Als puber van 15 was mijn hart aangeraakt door God tijdens een jeugddienst in Vierhouten (1987) en had ik mijn leven bewust aan Jezus gegeven. Het maakte me diep gelukkig. Maar nadat ik jarenlang voor ‘paard’ uitgescholden was op de HAVO en een heel onzeker meisje was geworden, nam het verlangen om een vriend te hebben waar ik bij mocht horen, mijn hart volledig in beslag.
Kort daarop werd ik hopeloos verliefd op een jongen die niks met God te maken wilde hebben. Ik wilde graag God gehoorzamen en mezelf bewaren voor het huwelijk. Maar voor die jongen was seks het belangrijkste in het leven.
Die jongen werd voor mij belangrijker dan Jezus, ik kon niet naar allebei tegelijk luisteren. Na een paar jaar worstelen stuurde ik daarom diep teleurgesteld in God, Hem uit mijn leven weg, dacht zo rust in mijn relatie met die jongen te vinden. Ik sloot mijn hart voor Gods stem, wilde er niet meer over na denken.
Na een heftige knipperlicht-relatie met mijn vriend, die bijna 10 jaar had geduurd, ging het echt niet meer. Ik was weer alleen, inmiddels met ons dochtertje van één jaar oud. Toen zij echter 4 jaar oud was (in 2000), begon er een verlangen te groeien in mijn hart, om mijn kind dicht bij God te mogen brengen, al durfde ik zelf niet bij Hem te komen.
Een zoektocht van 2 jaar volgde, ik ging weer elke zondag met haar naar de kerk, vol twijfels en vragen. Nu móest ik het weten; als God van mij hield, wilde ik Hem vinden en er volledig voor gaan. Als het niet zo was, wilde ik het ook weten en het voorgoed achter mij laten. Inwendig voelde ik dat God aan mij aan het sleutelen was, dat er een hoop kapot was. Er was een hoop strijd in mij, voelde dat satan mij in zijn greep wilde houden en me niet wilde laten gaan. Ondertussen nam het verlangen naar een liefdevolle partner, naar warme armen om me heen, me nog steeds in beslag. Dat verlangen stond nog tussen mij en God in.
Totdat God me in 2002 liet inzien, dat Hij die lege plek in mijn hart wilde vullen, dat Hij die eenzaamheid van binnen wilde vullen met Zijn liefde. Toen ik dat doorhad, kon ik mijn verlangen naar een partner ook bij Hem brengen en loslaten. En God genas me compleet van binnen. Samen met Hem mocht ik door al mijn onverwerkte verdriet heen, Hij was er bij en troostte me. Hij leerde me mijn ex-vriend te vergeven en van hem te houden als mijn naaste. Daarna, toen ik ook weer had geleerd van mezelf te houden en elke dag met Christus te wandelen, naar Hem te luisteren, gebeurde het:
God bracht begin 2003 een christelijke man op mijn levenspad, voor mij bestemd. Wat een genot, samen te kunnen bidden en zoeken naar Gods wil, samen te kunnen genieten van elkaar. Wat heeft de Heer ons gezegend. Na acht maanden zijn we getrouwd en ben ik met mijn dochter, die inmiddels 7 jaar was, bij hem ingetrokken. Alles wat me beangstigde bracht ik bij God en Hij nam het van me weg, mijn bindings- en verlatingsangst, mijn onzekerheid. Samen met God durfde ik mezelf wel weer opnieuw te geven in een relatie.
God zegende ons huwelijk al snel met een zwangerschap. Vlak voor die zwangerschap had ik het ineens duidelijk op mijn hart dat God ons een zoontje wilde geven, tot eer van Zijn naam, het bevreemde mij, maar ik wist dat het van God moest zijn. De volgende maand was ik zwanger.
Tijdens die zwangerschap werd ik nog beheerst door angst dat er iets met de baby of mijn man zou gebeuren. Bang dat satan zo zou proberen mijn geloof kapot te maken.
God heeft mij ook van die angst bevrijd, op een wel heel wonderlijke manier; Hij heeft mij laten ervaren dat Hij je in alle situaties, hoe moeilijk ook, je geloof en kracht geeft, wanneer je Hem zoekt, zodat satan je niks kan maken.
Ons zoontje werd namelijk 2 dagen na zijn geboorte ernstig ziek (dagenlang stuipen en geen schildklierhormoon in zijn bloed). Een spannende tijd volgde. Nadat we hem met hulp van Gods kracht los konden laten, hebben we zijn leven in Gods handen gelegd. Dit met de verwachting dat God hem thuis zou gaan halen, op dát moment ontvingen wij beiden geloof in ons hart dat God hem zou gaan genezen, dat we mochten bidden om een wonder.
Dat wonder gebeurde ook, de volgende dag waren alle onderzoeken ineens wél goed en ging hij zienderogen vooruit. Na 9 dagen intensive care mocht hij al gezond mee naar huis. Toen hij 5 maanden oud was kreeg hij ernstige epilepsie, syndroom van West, waardoor zijn ontwikkeling stagneerde. Opnieuw gaf God ons het geloof diep in ons hart dat Hij ook deze ziekte tot zijn eer zou gebruiken, dat Hij hem zou gaan genezen. Moeilijk om aan vast te houden, wanneer je kind nog zo ziek is.
Mijn man kreeg het getal 40 op zijn hart en de gedachte dat God getallen vaak symbolisch gebruikt. Na veertig dagen zware epileptische aanvallen, waarin wij ook aan het zoeken en bidden waren voor genezing, was de epilepsie plotseling voorbij. Het duurde nog wel een poosje voordat de volledige genezing zichtbaar was, maar we waren enorm dankbaar dat de epilepsie weg was.
God had ons in die tijd op ons hart gegeven dat we moesten vragen om ziekenzalving in onze gemeente naar aanleiding van Jacobus 5. Op de dag dat we onze dominee daarnaar gevraagd hadden, stopten de epileptische aanvallen al.
De epilepsie is nooit meer terug gekomen nadien. Ons zoontje zou wel een verstandelijke beperking aan de epilepsie hebben overgehouden, werd ons verteld toen hij 2 jaar was.
Hij heeft lang een grote achterstand gehad in zijn ontwikkeling, er werd ook voorspelt dat die achterstand alleen maar groter zou worden.
Inmiddels is onze zoon ruim 3,5 jaar en hij heeft alle achterstand, zowel motorisch als verstandelijk nu al ingehaald, er is geen sprake meer van een verstandelijke beperking.
Straks als hij 4 wordt, mag hij zelfs naar de ‘gewone’ basisschool. Wat God ons toen al liet weten, is nu voor de buitenwereld zichtbaar. Wat artsen ook allemaal weten en kunnen en voorspellen, al is dat enorm veel, God zelf is onze Heelmeester, bij Hem is álles mogelijk, ook al is het medisch niet verklaarbaar.
We voelen ons enorm gezegend met ons gezin, inmiddels met 5 kinderen (nog een pleegdochter en 2 zoontjes nadien erbij gekregen). Dit wilde ik graag met anderen delen. Hoe moeilijk je leven ook is, als je je leven in Gods handen legt, wijst Hij je de weg. Hij geeft rust en vrede, troost, genezing en geloof!!
Gods zegen wens ik jou,
vriendelijke groet van Nathalie Groeneveld
Supergaaf zeg. Vooral voor iemand als mij die werkt in de gehanddicaptenzorg is dit een superbemoediging
groetjes rutger
Mooi om je verhaal op deze manier te lezen.
Gods zegen en bescherming voor jullie gezin !!
Kus
Esther
Hallo Nathalie,geweldig om te horen dat het zo goed met je zoon gaat.Zo groot is onze God.Ik wens jou en je gezin alle goeds.Groeten van Arnold en Loes Wijnstok
Dank je wel voor je verhaa, het bemoedigt en bevestigt dat God toen en nu Dezelfde is. van harte bid ik dat je dat vast mag houden voor de rest van je leven.
Hai Nathalie,
wat een prachtig getuigenis! het toont ons weer een stukje van Wie onze God is, een stukje van Zijn hart. Ik vind het ook geweldig om zo te lezen dat Hij met ons wil spreken en ons soms dingen, die komen gaan, laat weten. Ook ben ik Hem dankbaar dat Hij ons het geloof geeft – als wij maar een wilsbesluit nemen om ons leven in Zijn handen te leggen. We moeten wel willen! Dan zal God de rest doen.
Ik heb zelf al veel dingen mee gemaakt en ik weet nu uit ervaring dat God wonderen doet en dat Hij bestaat en van ons houdt. Ik ben nu 33 jaar. Toen ik me liet dopen (ik was toen 14) kreeg ik de bijbeltekst: Spreuken 3:5 en 6 “Vertrouw op de Here met je hele hart, steun op je eigen inzicht niet. Ken Hem in al uw wegen, dan zal Hij uw paden recht maken.” Ik wist toen nog niet hoe krom mijn wegen waren en ik vertrouwde nog niet zoveel op Hem. Maar deze tekst komt zo vaak terug in mijn gedachten en het is zo waar! Hij heeft me al die tijd niet in de steek gelaten. Hij maakt mijn levenspad recht. Hij is een geweldige God.
Gods zegen voor jou en je gezin
Marysha
dat is een getuigenis van een gelovige .moge gods kracht en sterkte jouw voortgang hebben
gis
geliefde nathalie,dierbare zuster in de HEERE,
weet dat jij en je geliefden gezegend zijn met alle geestelijke
zegeningen in de hemel in CHRISTUS.
HIJ DIE U ROEPT IS GETROUW DIE HET OOK DOEN ZAL.
GOD´S PLANNEN FALEN NOOIT.
IN ZIJN GENADE EN LIEFDE VERBONDEN TOT IN EEUWIGHEID.
cor.
Wat een heerlijk getuigenis en wat bemoedigend voor mij en hopelijk ook voor anderen.God is goed en trouw. Dat weet ook ik uit ervaring, ook al is het op dit moment moeilijk.
Wat is het dan fijn om jouw getuigenis te lezen. Op deze manier spoor je mensen aan om vooral je geloof in die Goede God vast te houden. Dank je wel
Verder wens ik jou en je gezin Gods rijke zegen en de Here is met jullie, Rosita
Een uitgebreid verhaal over wat God in jouw leven en in dat van je man en je kind gedaan heeft. Dit is heel krachtig en opbouwend, Nathalie. Het geeft fraai weer hoe jij in de loop van de tijd steeds dichter bij God bent gekomen, om het zo maar te zeggen.
Ik hoop en bid dat er vele mensen door jouw getuigenis heen – op deze site en elders – tot God zullen komen. Moge Hij jou zegenen alle dagen van je verdere leven.
Hans
Wat GEWELDIG ! wat bemoedigend !!
Komen we dan geen dankbaarheid te kort ??
wens je alle goeds van God voor jullie verdere leven hier op aarde. !
Wat een getuigenis. Wat is onze God een groot God!
Geniet van je gezin en God’s zegen voor jullie allen.
Abbiamo un Dio grande grande leggi Giosue 1.9 a Dio niente è impossibile con amore in Cristo Gesù Macha(Italia)
Macha zegt (volgens Google Translate):
We hebben een geweldige God groot te lezen Joshua 1,9 tot God niets onmogelijk is met liefde in Christus Jezus
Amen!
Glorie voor God
Aan Hem allereer voor wat Hij doet
Dank je wel voor je getuigenis
Bas
Zo! Ik ben weer terug van 2 weken Herikon en Betteld!
Suuuuper gaaf!
Man wat een getuigenis! 😀 God is echt goed!
Blijf dichtbij Hem!
Gods zeggen!
Mooi te lezen dat God degene is die Zijn gebed van genezing op jullie hart legt rondom de ziektes van jullie kindje.Dat gaf mij een bemoediging.
Het komt niet vanuit ons gebed maar vanuit ons geloof…
Weest geblessed!
Onze God doet nog altijd wonderen het is zijn aard, Hij heeft het beloofd in zijn woord de bijbel. Ook ik verwacht vele wonderen van genezing in mijn leven sommigen hebbeb reds plaats gevonden.maar het belangrikste wat ik door de jaren heen met de Heer hebt ervaren en dat is persoonlijk dat God nimmer te vroeg of te laat is Hij is immers God Hij is altijd op tijd. Amen en amen.
Wat een geweldige getuigenis. Super is het vol van vertrouwen en geloof in de Here te kunnen wandelen als zijn kinderen!
Prijs de Heer!
Zo, even kort een reactie……wat een bijzonder verhaal…..Ik herken een stukje, onze dochter Charlotte Eva zou ook geestelijk en lichamelijk, door vroeggeboorte, zuurstof tekort en 5 operaties, wel eens grote problemen krijgen, qua ontwikkeling……
En nu? Als getuigenis zit madammetje toch in groep 3, gewone basisschool, te leren en genieten………wat een geweldige God hebben we….ondoorgrondelijk GOED!!
Voor de toekomst alle geods voor je gewenst!
Vriendelijke groetjes Mirjam.
Wat een fantastische getuigenis!!
Wat een liefde en kracht heeft onze hemelse Vader voor zijn kinderen…onbeschrijvelijk!
Mooi getuigenis. Ik heb ook ziekenzalving aangevraagd omdat ik aan Asperger syndroom lijdt. Ik ben wel eerder naar genezingsdiensten geweest maar dat werkte niet. Geloof in genezing kun je jezelf niet aanpraten, dat moet van boven komen, uit genade gegeven.
Nu ben ik ervan overtuigd, dat als God mij wil genezen, dat via mijn eigen kerk gaat gebeuren. Zo niet, dan zal Hij me een nieuwe vrede geven om het te dragen en ondanks mijn beperking voor God te leven. Dat is immers het belangrijkste. Als ik genees dat kom ik zeker hier terug om mijn getuigenis te geven, misschien doe ik dat zelfs zonder genezing. God is nabij. Kijk ook eens op mijn website, daar heb ik enkele meditaties geschreven.
Hallo Nathalie,
Wat een ontzettend mooie getuigenis. In het begin van je verhaal werd ik erg gegrepen dat God, ondanks je eerste relatie, jou niet losliet. Hij bleef je vasthouden en er was een weg terug. Ik heb nu zelf net mijn relatie uitgemaakt, met iemand die wel ‘kerkelijk’ is(d.w.z.: ingeschreven als dooplid bij een kerk, maar hij gaat alleen als het hem goed uitkomt, wilde de bijbel niet serieuw nemen en vond het raar dat ik elke zondag naar de kerk wil om mijn relatie met God in stand te houden). Ik heb het er moeilijk mee gehad, maar nu weet ik: hij maakt alles ten goede. Is het niet in dit leven, dan wel in het leven hierna, dicht bij Hem!
Ook je verhaal over je zoontje met syndroom van West greep mij erg aan. Ik pas op een meisje die dit ook gehad heeft en verstandelijk gehandicapt is. Voor de ouders is het al een wonder dat ze nog leeft. Maar in de bijbel staat: zou voor Hem iets te wonderlijk zijn!
God sterkte toegewenst in je leven met je man en je kinderen!