Mijn Getuigenis

Hallo ik ben Gijs, en ik wil jullie vertellen wat God in mijn leven heeft gedaan:

Zo’n 23 jaar geleden kwam ik na een zeer moeilijke tijd in mijn leven tot geloof. Mijn huwelijk was stuk gelopen en echt alles ging fout. Ik kwam toen met een buurman aan het praten over een stuk op tv. Het was de bergrede van Henk Binnendijk van de Evangelische Omroep, en ik zat de eerstvolgende uitzending dan ook met nieuwsgierigheid te bekijken. Toen kreeg ik op mijn hart: “koop een Bijbel dan kun je zelf meelezen”. Zo gezegd, zo gedaan, ik naar een Evangelische boekhandel om een Bijbel te gaan kopen.

De vrouw die daar toen was vroeg mij welke Bijbel ik wilde hebben. Wist ik veel, ik wilde een Bijbel waar ik zelf mee kon lezen met dat stuk op tv. “Oh,” zei de vrouw, “dan moet je een NBG vertaling hebben”, dus dat werd het. Ze vroeg me toen naar mijn naam. Ik had zoiets van: “hè wat is dit nu weer”, en vroeg haar waarom. “Nou,” zei ze, “dan zal ik voor je bidden”. Ik vond het goed en gaf mijn naam.

Op een gegeven moment kwam er ter spraken in een uitzending, dat wij volmaakt moesten zijn net als God volmaakt is. Nou, dat snapte ik niet. Het stond echt in de Bijbel, maar wie kan gelijk zijn aan God dacht ik nog. Ik bedacht: “Weet je wat ik ga naar die mevrouw in de Bijbelwinkel, zei zal wel weten wat daar de bedoeling van is.”

Dus ik kom daar, maar die mevrouw was vrij, er was nu een man. En ik dacht: “Ach wat maakt het uit dan vraag ik het aan hem, hij zal het ook wel weten.”

Nu zei hij me niemand kan gelijk zijn aan God maar we moeten wel trachten om zo volmaakt mogelijk te zijn. Al snel raakten we aan de praat over mijn leven, en mijn verdriet over alles wat er gebeurd was. Op een gegeven moment nodigde hij mij uit om naar zijn gemeente te gaan, de Baptisten gemeente in Arnhem. Ik zei meteen “nee, ik denk daar eerst nog over na”, bedankte hem en ging huiswaarts.

Maar bij mijn huis aangekomen zag ik een kennis van vroeger die ook gelovig was en we raakten aan de praat. Ik kon mijn verhaal vertellen, waarna ze mij ook uitnodigde om naar haar gemeente te komen. Ik vroeg haar welke gemeente dat was, zij zei me: “de Baptisten Gemeente hier in Arnhem”. Als door een kogel geraakt zag ik Gods hand in dit alles en ik besloot te gaan.

Binnen een jaar was ik gedoopt, en kwam ik door mijn kinderen ook weer in contact met mijn ex-vrouw. Zij kwam eens bij mij thuis zag hoe ik woonde, en zij had zoiets van: “Wauw, ik wil weer met hem verder”. Maar ik zei dat ik alleen met een christen wilde trouwen. Nou, dat kon hoor: binnen een paar maanden was zij christen en we hertrouwden, maar al na een jaar wilde zij niet meer naar de kerk toe. Ik ging nog wel, maar ook ik vond het niet fijn meer om te gaan want ik had weer huwelijks problemen. Ik bleef haar trouw, maar na een tijd van 3 à 3,5 jaar hield ik het ook voor gezien en ging ook niet meer.

Al de jaren daarna zong ik nog wel als ik op mijn fiets naar mijn werk reed, en terug naar huis. Allemaal opwekkingsliedjes die ik mooi vond.

Uiteindelijk jaren later in januari 2000 werd ik zo ontzettend ziek. Ik kwam in een ziekenhuis terecht, en ik lag op sterven. De artsen constateerde AIDS, en ik werd in een kunstmatige coma gelegd voor de zekerheid. Maar God in al zijn liefde liet mij niet sterven.

Ik kreeg zelfs een teken, een visioen: Er waren mensen aan het ruzie maken bij een afgrond, over wie er nou het beste geloof had. Daar kwamen ze dus niet uit, en ineens verscheen Jezus daar, en die zei: “Zal ik jullie nu eens en voor altijd laten zien wat het beste geloof is”, en Hij sprong zo in die afgrond en bleef hangen op een klein ruw houten kruisje vol splinters en met roestige spijkertjes in elkaar gezet. Dit was door een kind gemaakt, en Jezus zei toen wie het geloof van dit kind heeft die heeft het ware geloof. En al die andere tekenen zoals sikkels en sterren vielen in die afgrond. Ineens was het visioen over en ik huilde als een klein kind.

Mijn huwelijk liep weer op de klippen want mijn vrouw wilde niet meer voor mij zorgen. En zo kwam ik in het huis te wonen waar ik nu woon. Hier kreeg ik een redelijk contact met mijn buren die mij uitnodigden voor een dienst bij hun in de kerk, maar ik wilde niet. Uiteindelijk maanden later kwam ik in gesprek met die buurvrouw, en ik vertelde haar dat ik een prachtige film had gezien, namelijk Left Behind. “Nou “, zei ze, “wij hebben vanavond ook een film die net zo iets is kom je hem kijken?”

Ik ben meegegaan met hun en nog diezelfde avond kwam ik opnieuw tot geloof. Ik kreeg ook weer de behoefte om mij opnieuw te laten dopen, en dat is ook gebeurd.

Ik kan iedereen aanraden om ook al heb je het nog zo zwaar, en voel je jezelf nog zo verlaten door iedereen, God zal je nooit loslaten Hij houdt zoveel van jou dat Hij je altijd bij Zich wil houden, dus mensen bid tot God, dat Hij in jouw mag komen wonen, en dat Hij je zal reinigen van je zonden.