Mijn Getuigenis

Hallo, mijn naam is Hanneke de Heer en ik ben blij te lezen over de getuigenissen op deze site! God is goed, en verandert levens, net als de mijne:

Nooit kon ik keuzes maken in mijn leven. Ik wist niet waar ik goed aan deed. Ik kreeg niet de bevestiging waar ik zo naar verlangde, dat het oke was wie ik ben, met al mijn fouten en mijn goede dingen. Ik verlangde enorm naar iemand die naar me wilde luisteren, maar die leek er nooit te zijn.
Het maakte mij alleen en van een vrolijk onbezorgd kind raakte ik in een isolement.

Anorexia
Het enige wat mij goed deed voelen was als ik minder ging eten en het presteerde om steeds meer af te vallen. Als ik honger kreeg ging ik sporten om zo controle te kunnen houden. Ik besefte niet hoe ver weg ik raakte van relaties met mensen. Enorme angst om met iemand oog in oog te praten viel over me, alsof ze dwars door me heen zouden kijken en ontdekken wat voor zelfhaat ik van binnen had. Mijn gevoelens durfde ik nooit te uiten.

Mijn werk was een overleving en als ik thuis kwam was ik totaal iemand anders. Alles draaide om het eten en loog als ik iemand vroeg of ik al gegeten had, ik raakte zelfs geobsedeerd in het sporten op een lege maag.

Op naar Australië
Depressie maakte dat niks er meer toe deed. Ik wilde weg uit mijn huidige leven, op wat voor manier dan ook en besloot een reis naar de andere kant van de wereld te maken.

Doordat mijn omgeving veranderde besefte ik dat God bestaat en kon er niet omheen dat er een Schepper is die de natuur zo mooi heeft gemaakt. Ook gunde ik mezelf voor het eerst letterlijk stil te staan. Beetje bij beetje ging ik beseffen dat ik hulp nodig had.

Hoewel deze reis me dat liet zien, had ik moeite het te accepteren, ik vond altijd dat als je aan jezelf gaat werken, het egoistisch is. Ik had zo’n laag zelfbeeld, ik deed er niet toe en laat staan dat ik van mezelf kon houden. Hoewel het me beangstigde besloot ik terug te gaan en een instantie te zoeken die mij kon helpen.

Hoop
Het begon met Anorexia eetgroepen waar ik alleen maar meer van ging afvallen door de “concurrentiestrijd” die er tussen die meiden heerste. Hoewel ik dacht met een paar gesprekken wel even te veranderen, ging ik van maatschappelijk werker naar psychiater en uiteindelijk naar een 24 uur opvang, De Hoop, een christelijk therapie centrum in Dordrecht. Daar werd ik pas echt met mezelf geconfronteerd en hoe ik probeerde controle te houden. Het eten aan tafel, een pijnlijke rode draad in mijn leven; mensen die naar je kijken wat je eet, hoeveel je eet. Het kostte me een jaar om uiteindelijk mezelf de tijd en rust te geven om een normaal leven te kunnen leiden, zonder te hoeven nadenken over mijn eetpatroon.

Het doel van mijn leven, het verlangen er niet meer te zijn, veranderde van schaamte en angst in hoop. Ik leerde mijn gevoelens te uiten. Tijdens een werkweek in de therapie, heb ik voor het eerst beseft dat het een keuze is, om te (willen) leven. De zelfdestructieve gedachten haalden me zo naar beneden dat ik wel een keuze moest maken. Ik kon er niet omheen, ik verlangde zo naar erkenning!
Dwars tegen al mijn gevoelens in, maakte ik de keuze voor gebed tot God en ben ik bevrijd van mijn zelfdestructieve gedachten, zelfmoordgedachten en depressie.

Het was stil
De volgende dag kan ik me herinneren dat ik geen énkele negatieve gedachte had. Geen ENKELE. Ik ging beseffen hoe mooi de natuur was en ik kreeg energie terug en dankbaarheid. Ik koos voor het Leven. Ik kon wel janken van blijdschap en wist dat Jezus het leven was en was benieuwd om Hem te leren kennen. Ik wist 1 ding zeker: dat ik voor God wilde leven, omdat Hij mijn leven gered heeft van de dood. God bevestigde dit met de belofte uit Psalm: 118:17: Ik zal niet sterven, maar leven en de daden van de HEER verkondigen!

De periode daarna was niet gemakkelijk, hoewel het steeds beter ging, en ik gewoon echt kon zijn en niet hoefde te focussen op anderen om mij heen. Ik kreeg zin om voor fotografie te gaan studeren en hierin te ontdekken wat beauty is in de wereld. Een jaar later, uit therapie, wist ik 1 ding zeker: dat ik voor God wilde leven, omdat Hij mijn leven gered heeft van dood.

Uit dankbaarheid liet ik me dopen en ik zette een stap om Hem te volgen en sindsdien weet ik dat God in mij veel sterker is dan wat dan ook! Ik besloot mijn baan op te zeggen en mijn nieuwe passie te volgen: fotografie studeren en de bijbel. Via YWAM (Youth With a Mission) heb ik me aangemeld voor een DTS (Discipel Training School) en Fotografie in Hawaii.
Een droom werd werkelijkheid. God moet wel van mij houden!

Pas daar was het dat ik dingen uit het verleden kon overgeven aan God en kon loslaten. Het verlangen om uit de bijbel te lezen werd steeds groter en de relatie met God werd echt, als een vriend die met me praat. Voor het eerst voelde ik me vrij!!

Na de DTS
Na de DTS ben ik verder gaan reizen. Een reis rond de wereld als zendeling en fotografe met als focus op de bijbel en worldview heeft mijn perspectieven totaal veranderd. Tijdens deze reis ben ik geconfronteerd met het welzijn van de mensen in vele landen. Ik kreeg de kans van God er voor anderen te mogen zijn, waar dan ook in de wereld.

Deze ontdekkingsreis heeft me duidelijk gemaakt dat het niet om mij gaat, mijn leven, mijn comfort, mijn vrienden. Het gaat om de liefde van God in iemands leven en het belangrijkst is dat te kunnen delen, waar je ook bent. En bovenal vond ik de grootste schat die ik maar kan bedenken: zoveel vreugde, door de mensen die ik ontmoette, ongeacht hun levenssituatie.

Elke dag is een uitdaging, het maakt niet uit waar je bent. Ik dacht dat ik zelf dingen kon veranderen, maar nooit durfde ik een keuze te maken om te vertrouwen dat God mij kan veranderen. Ik dacht dat ik geen angst kende, totdat ik in de spiegel keek. Ook nu, alsof het lijkt dat mijn leven perfect lijkt te gaan, blijft het keuzes maken, weten wat de opties zijn en wat waarheid is en wat leven/hoop geeft in die keuze.

Dat gaat soms dwars tegen gevoel en controle in. Maar uiteindelijk levert het vrijheid, en zekerheid op. Weten wat je zwakheden zijn, maakt het makkelijk te zien wat je valkuilen zijn en waarin je je soms kunt bevinden. En je hebt mensen om je heen nodig en die er voor je willen zijn. Erop vertrouwen dat diegene jou wil helpen. Een goede relatie opbouwen kost tijd en is soms pijnlijk. Maar ik kan niet zonder en ik denk dat niemand dat kan. Dat is God’s Hart, een relatie met ons te hebben. En Hem vertrouwen, dat Hij alleen maar het allerbeste wilt voor jouw leven.

Hanneke is momenteel voor haar studie op Hawaii. Op haar weblog en fotoboek lees je meer.